Pokój Wspólny

Hermiona Victoria Riddle.

Weszłam do środka i usiadłam na fotelu przy kominku, otwierajac książkę od eliksirów, w której momentalnie utonęłam.

Gość

-Jane. ! #wtuliła się.
-Źle to znaczy jak , panie Foxwood. ?

Jane Stivenson

- No ja, ja -zaśmiałą się przytulając Lily.
- No nie wiem...może i wilkołak. A to by coś zmieniło ?-spytała Dava podejrzliwie.

Dave Foxwood

- Co mam ci tłumaczyć? Po prostu nie chciałem nic robić bez ciebie i twojej wiedzy...A przynajmniej nic takiego. - Powiedział do Lily z niepewnym uśmiechem. Odwrócił się z powrotem do Jene i pocałował ją w policzek.
- Oczywiście, że nie.

Jane Stivenson

Zaśmiała się.
- Jasnee...ciekawe co byś zrobił, gdyby to nie była czysta teoria. Przebił nie kołkiem ? Słyszałam że na wampiry nawet to nie działa...
Mówiła powoli, z lekkim uśmiechem. Gdy zobaczyła jego mine, ugryzła sie w język, by się nie roześmiać.

Dave Foxwood

-Ej, jak mówię, że nic by się nie zmieniło, to by się nie zmieniło. - Powiedział patrząc jej w oczy. - Kołkiem? Przebić? Ciebie? - Zaśmiał się. - Czy ja kiedykolwiek cię chociaż uderzyłem?

Jane Stivenson

-Haha, za słabo mnie znasz. Albo jesteś nienormalny. Normalnemu facetowi już dawno póściły by nerwy przy moich humorkach. -patrzyła na niego. Niewiedzieć czemu, miała ochote sie z nim troche podroczyć. Była ciekawa jego reakcji.

Dave Foxwood

- Jestem nienormalny. - Uśmiechnął się. - I nawet nie zamierzam się sprzeczać o to. - Skrzyżował ręce na piersi. - A tak właściwie czemu się tak ze mną droczysz?

Jane Stivenson

Wyszczerzyła zęby.
- Byłam ciekawa towjej reakcji. Nie dużo o sobie wiemy.

Dave Foxwood

- Hmm... Wiesz już, że jestem nienormalny i że cię kocham. Więc teraz twoja kolej.