Pokój Wspólny

Dave Foxwood

Uśmiechnął się do Jane.
-Cześć, u mnie średnio. A u ciebie?

Jane Stivenson

Wzruszyłą ramionami.
- Tak sobie. Jakoś żyje.

Dave Foxwood

-Dobrze, że na siebie wpadliśmy. Przynajmniej mam z kim pogadać. - Uśmiechnął się.

Jane Stivenson

Uśmiechnęła się.
- Też się cieszę...znaczy...że mam z kim pogadać. Samotność źle wpływa na człowieka.

Dave Foxwood

Spojrzał w zielone oczy Jane.
-Nom, z moim dziadkiem widuje się raz do roku, na gwiazdkę. Mieszka sam, więc gada do siebie. To jest najlepszy przykład jak samotność wpływa na ludzi.

Gość

Weszła do pokoju Wspólnego. Odłożyła torbę i popędziła do biblioteki.

Jane Stivenson

- Ja znam lepszy. Moja ciotka, straciła w wypadku córkę. Była jej jedyną rodziną. Teraz jest w mungu, bo wszędzie ją widzi, ciągle z nią rozmawia itp. Samotność jest straszna. Nigdy nie będe chciała zostać sama. Nawet gdybym musiała wrócić i pogodzić się z ojcem. -spojrzała chłopakowi w oczy.

Dave Foxwood

-Wątpię, żebyś została sama na tle długo by zwariować. Szybko nawiązujesz kontakty więc... - Uśmiechnął się. - Zawszę będziesz miała z kim pogadać.

Jane Stivenson

Posmutniała.
- Ostatnio wydaje mi sie, że jeśli opuszcze Hogwart, będe całkowicie samotna.

Dave Foxwood

-Na pewno nie będziesz. Masz przyjaciół i do tego czasu pewnie znajdziesz też chłopaka. -Uśmiechnął się. - Poza tym zawszę masz rodzinę.