Pagórkowate Błonia

Jane Stivenson

A ja z Histori magi i Transmutacji i co ? -zaśmiała się- Zapytaj Rogera, może da ci korki. On zna tyle zaklęć, że sam mógłby uczyć.

Amelia Mayer

Zaśmiała się.
-Czemu nie. Tylko czy będzie miał dla mnie czas. Musze zarobić troche punktów dla mojego domu.

Jane Stivenson

- Zamrugaj flirciarsko, uśmiechniej jakoś ślicznie... zbajeruj go -powiedziała, głosem pozbawionym emocji.

Amelia Mayer

Zamknęła oczy.
-Nie mogę, nie jestem taka, nie potrafię.

Jane Stivenson

Spojrzała na nią.
- Ja też nie -przyznała- I nawet nie próbuje, bo skutki mogą być tragiczne.

Amelia Mayer

Spojrzała na Jane, była ładna, na pewno mogłaby to łatwo wykorzystać.
-No ale masz przecież chłopaka. Musiałaś wiedzieć jak się przy nim zachować by zwrócił na ciebie uwagę. Ja nawet tego nie potrafię. - Przyznała ze smutkiem.

Jane Stivenson

Serce jej stanęło. A przynajmniej tak jej sie wydawało.
-Miałam -powprwiła koleżankę- Ale zapewniam cię, że nie próbowałam go podrywać. -dodała, a z tonu jej głosu szło wywnioskować, że nie chce o tym romawiać.

Amelia Mayer

Zmieszała się. Widać było, że coś źle powiedziała.
-Przepraszam, nie pomyślałam, że .. - Zatkało ją. Po dłuższej chwili dodała. - Powinnam już iść. Dobranoc. - Odeszła w stronę Hogwartu.

Jane Stivenson

- Nic się nie stało -krzyknęła i pobiegła za nią.

Roger Davies

'Dziewczyny najwyraźniej nie zauważyły, że Roger był na tyle blisko, żeby to usłyszeć. Skończył czytać list, uśmiechnął się sucho pod nosem i kładąc szkatułkę na ziemi próbował otworzyć ją zaklęciem alohomora. Bez skutku. Westchnął cicho i zabrał całą paczkę do dormitorium'