Pagórkowate Błonia

Jane Stivenson

'wyrwana z rozmyślania dziewczyna aż podskoczyła.'
O jacie. Nie rób tak nigdy więcej. Chyba że chcesz żebym dostała zawału. 'złapała sie za serce i próbowała je uspokoić'

Matt Petterson

Uśmiechnął się przepraszająco.
-Sorki, nie chciałem. Mogę wiedzieć o czym tak myślałaś, że mnie nie zauważyłaś?

Jane Stivenson

Yyy... 'dziewczyna nie lubiała sie zwierzać, ale coś w tej nocy było tak niezwykłego, że się złamała' Myślałam o mamie. Zmarła kiedy miałam 5 lat. Była cudowną czarownicą ale.... złożyli pocaunek. A była niewinna. Niewinna...'dziewczynie stanęła łezka w oku. Szybko ja otarła i sie opanowała' A ciebie, co tutaj sprowadza ?

Matt Petterson

-Jane.. Przykro mi... - Nie za bardzo wiedział co powiedzieć więc tylko położył rękę na jej ramieniu. - Hmm.. Ja po prostu lubię być na podwórku jak jest ciemno. - Uśmiechnął się. - Ale chyba niedługo powinniśmy wracać. - Dodał patrząc w stronę zamku.

Jane Stivenson

'uśmiechnęła sie patrząc chłopakowi w oczy' Tak.. spacery pomagają człowiekowi odreagować. To był wspaniały wieczór Matt...ale chyba naprade powinniśmy wracać... 'spojrzała na zamek z wyraźną nichęcią. Chciała tu zostać na zawsze.'

Gość

hm . [ eej, my tutaj z Draco byliśmy. ! nieważne. ]

Matt Petterson

Wstał i odruchowo wziął dziewczynę za rękę.
-Taaa... Powinniśmy. - Uśmiechnął się.

Jane Stivenson

'Nie wiedząc jak się zachować odwzajemniła uśmiech zabierajc jednak ręke. Wstała i ramie w ramie z chłopakiem wrócili do zamku'

Jane Stivenson

'Następnego dnia również spacerowała po błoniach, myśląc'

Matt Petterson

Wyszedł na błonia i zauważył Jane. Podszedł do niej i uśmiechając się powiedział:
-Cześć, znowu się się spotykamy. Co u ciebie?